Böbrek İltihabı
aman napim dedim. yattim. uyumusum ! ve aniden uyandim. birisi belimle kalcamin birlestigi noktaya bir sopa sokmustu ve sopayi yukari dogru kanirtmak suretiyle belimi kicimdan ayirmaya calisiyordu. bu arada oramdaki garip cismin ( ki kendisini kocaman hissediyordum) disari cikmak icin zorlamaya basladigini da belirteyim. ciglik atarak baba uyan ben bisey doguruyorum dedim. korkudan altima sicacaktim fakat agridan kicim nerde sasirmistim. babami en son kravat takmaya calisirken gorunce kendimi kaybetmisim sinirden ve agridan ciyaklamaya basladigimi ve akabinde kustugumu hatirliyorm. bi ara aklimdan kendimi balkondan atmak gecti., hani bi yerlerim kirilirsa oralarimin acisiyla belimin agrisini unuturum belki dedim. hastaneye gidince doktorlar igne yapamayiz agrinin sebebini bulana kadar diyor. ondan sonra kafama vurun bayiltin beni diyerek geciyor zaten yarim saat , netice itibariyle kicima bi igne yedim. agri kesicili bi serum takildi koluma.o dogurmak uzere oldugumu sandigim kocaman seyin pirinc tanesinin yarisi kadar bir bobrek tasi oldugu anlasildi . onceleri kucuuk bisey icin bu kadar patirti yaptigima utandim ama , tasin idrar torbasina dustugunu cok agri yapacak kadar da buyuk olcu sayildigini duyunca utancim gecti. bi daha da olmadi cok sukur tas dusmesi falan. doktor sut ve sut urunleri tas yapar demisti. bi de iyice yikanmayan yesillik. bira ic demisti .idra yapici sivilar tuket. babam catalcadan bi su getirdi sonra . artik ne olduysa seytan kulagina kursun daha tik yok. amman olmasin da ! cok zor . cok
0 yorum:
Yorum Gönder