Ankara Emek Bosch Servisi
annemin köyüne girer girmez şivem değişiyor. üstelik küçük yaşlarda kuzenler tarafından dalga geçile geçile, her bir telaffuz ayrıntısına kadar alnımın akıyla -sonradan- öğrendiğim o şiveyle konuşmaktan büyük haz duyuyorum. bazen evde de konuşuyorum. ne kadar komik olduğumuza gülüyorum ilçecek. filan.
kendimi çok zeki buluyorum. benden zeki birini görünce çirkefleşiyorum. hatta genel olarak özgüvenim bana fazla geliyor. kendimi yakışıklı da buluyorum bazen.
Ankara Emek Bosch Servisi
hazır elim değmişken:
aşık olduğum kızın dibine taşındık 2 sene önce. inanılmaz iyiydik. şimdi sik gibiyiz. kız beni bir aşiretin çocuğuna dövdürmeye çalıştı. intikam ateşiyle yanıyorum.
sigaraya sırf özentiliğimden başladım. bırakamıyorum hala.
özel bir okulda yarı burslu tıp fakültesi okuyorum. babamlar okutmak için çok çabalıyor. ve hala yüzsüz yüzsüz araba istiyorum. araba dediysem bildiğin e46 320ci istiyorum. ama çok dile getiremiyorum utancımdan.
aşık oldupum kızla tüm hikaye sona erince suç atacak bir şeyim kalmaması beni üzüyor. össde beklenenden az yapmış olmamıi-genel olarak sınav başarısızlıklarını- düzensizliğimi sigara içmemi ona bağlıyordum. şimdiyse arsızca benmişim lan diyorum.
kendimi komik buluyorum. hatta yapılan esprileri(espiri de olabilir) beğenemiyorum bir türlü. ben daha iyisini yapıyorum diyorum bazen.
inançlı sayılabilecek biri olmama rağmen işlenebilecek günah bırakmadım sanırım.
çılgın özgüvenime rağmen inanılmaz utangacım. biraz heyecanlansam kekelemeye başlıyorum ve dizlerim tutmuyor.
kuzenimin arabasını hafifçe bir vurdum.
babamın ehliyet al diye verdiği parayı alkole yatırdım.
başka da bişey yok pek. oh sıçmış gibi rahatladım.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
0 yorum:
Yorum Gönder